Het aftellen is begonnen.. Morgen word ik 44! Voor diegenen die mij goed kennen, weten dat dit (leeftijds)getal extra bijzonder is. Dubbele (engelen)getallen, just love it! Ooh lieve volgers, wat een jaar! Dat kan ik wel zeggen.. Naast hele mooie momenten en onze bijzondere reizen naar Ibiza en Kos kreeg ik ook wat uitdagingen op mijn pad..
43 schudde op, maar schudde mij ook wakker. Inmiddels weet ik namelijk dat stormen daarna zorgen voor groei, inzichten, wijsheden en de kans om te helen en je mooiste leven te gaan leven, mits je bereid bent in die spiegel te kijken en aan zelfreflectie te doen. Dus ja, ik ben ook zeker dankbaar voor de stormen. Ik had ze nodig om hier te komen.
Ik ben niet meer de persoon die ik was op mijn vorige verjaardag. Ik besef tegelijkertijd ook dat dat soms wennen is voor mijn omgeving. Toch kan en wil ik niet meer terug naar die persoon. Ik (er)ken nu beter mijn waarde en voel oprecht zelfliefde in mijn hart. Ik ga anders om met bepaalde situaties en maak andere keuzes. Ook heb ik meer rust in mijn lijf en mind. Ik (ver)oordeel minder, probeer mijn trilling hoog te houden (dus minder denken en handelen vanuit angst, boosheid, frustratie etc.) en ik probeer niet meer krampachtig alles en iedereen bij mij te houden.
Ik besef steeds meer dat niet alles aan mij is en dat ik de ‘controle’ los mag laten. Iedereen bewandelt zijn/ haar levenspad, heeft eigen lessen te leren en is ook verantwoordelijk voor eigen keuzes. Je hoeft een ander niet te overtuigen van jouw waarde. Het is aan hen of ze op je pad blijven of hun eigen weg vervolgen. Ik leer steeds meer dat, wat dit betreft, er geen goed of fout is. Vergeven, loslaten en doorgaan. Ook heb ik mijn innerlijke kind geheeld, dat kleine meisje dat steeds de bevestiging en waardering zocht bij een ander. Het aardig gevonden willen worden wat zijn roots heeft vanuit mijn jeugd raakt op de achtergrond. Ik ben een goed persoon, alleen hoef ik niet per se meer door iedereen aardig gevonden te worden. Ik kan het niet voor iedereen goed doen en dat hoeft ook niet.
Ik heb alleen dit leven in dit lijf, met dit gezin, deze familie en vrienden en probeer álles uit mijn leven te halen. Er is rust thuis, zowel privé als op het werk. Ik heb mijn droomwoning én droombaan gemanifesteerd en tel nog elke dag mijn zegeningen. De mensen om ons heen gunnen ons de wereld, ik zie mijn tiener opgroeien en mijn (moeder)rol veranderen, maar ik zie ook dat onze twee- eenheid er nog steeds is en onze band die al hecht was nóg sterker wordt.
Het moederschap is mijn meest dankbare rol en ik durf eindelijk hardop te zeggen dat ik ‘gewoon’ trots ben op mezelf. Maar dat is niet gewoon, dat is heel bijzonder. Het single moederschap kent extra (en/ of andere) uitdagingen, maar ook extra hechting. Ik voel me dankbaar dat ik elk moment bewust mag meemaken en mijn meisje zie groeien, niet alleen in de lengte maar zeker ook qua mind. Mijn nieuwetijdskind is me er eentje, zo lief en wijs. Wat leer ik veel van haar en zij van mij.
Nu ze ouder wordt, krijg ik ook wat meer me-time en ruimte om mezelf te ontwikkelen. Naast mijn dankbare rol als moeder en mijn betekenisvolle werk in het bedrijfsleven vind ik het ook belangrijk om tijd vrij te maken voor mezelf. Voor mijn sociale leven, mijn me-time, tijd met vrienden, mijn hobby’s waaronder mijn (hobby)merk Drops of Happiness en natuurlijk een te gek event wat ik mede mag gaan organiseren. Vanuit mezelf geïnspireerd door mijn leven, mijn moederschap én mijn dochter. Daarover later meer. Het is fijn om ook nog (weer) Johanna te zijn en dingen te doen in mijn vrije tijd die mij energie en voldoening geven, om mijn uitlaatklep te hebben en om met mijn stukje internet jullie een inkijkje in mijn leven te geven.
Ik ben klaar voor een nieuw hoofdstuk, voor 365 nieuwe dagen als 44 jarige. Vandaag kijk ik nog héél even terug om vanaf morgen vooruit te kijken en me te verheugen op nieuwe mooie momenten en nieuwe avonturen!
Liefs, Johanna